Μάτια μου όμορφα μη ρίχνετε ψιχάλες,
είναι μικρή η ζωή και οι χαρές δεν είναι πολλές.
Πήρε ο χρόνος μαύρη κλώστη κεντάει
αυτόν τον δύσκολο κόσμο με μαύρες στιγμές.
Λίγα τα όμορφα , λίγα τα μαγεμένα
τις πίκρες ξέχασε, ψάξε βρες τα και δες.
Πώς πάνω από όλα μονάχα μετράει
να μου χαμογελάς καθώς περνάει το χθες.
Στα όμορφα μάτια σου το γκρίζο μην το βάζεις,
δεν σου ταιριάζει σου λέω, δεν είναι καλό.
Το φως αγάπη μου μη θες να το σκιάζεις
με παραμύθια που ΄χουνε τέλος κακό.
Κοίτα ματάκια μου τον ήλιο που ξυπνάει
κι ανάσα δίνει στου κόσμου αυτού τα νεκρά
Σε τούτη τη ζωή που μας κακογερνάει
σκούπισε τα μάτια σου και κοίτα ψηλά
Μάτια λουσμένα με του ουρανού το χρώμα
τα γκρίζα σύννεφα διώξ΄τα μακριά
Δίωξε μαζί κι όλα τα πικρανέμνια
που σου ματώνουν τόσο καιρό την καρδία
Μάτια μου όμορφα μάτια μου μαγεμένα
που απ΄τα βλέφαρα σου κρέμομαι σαν φύλλο ξερό
Μη μου δακρύζεις γιατί μπορεί να πέσω
και να με σύρει ο άνεμος στης μοναξιάς το κενό.
Μην μου κλαις κοριτσι μου...και αν το κανεις να το κανεις στην αγκαλια μου μέσα...Το ζηταω σαν χαρη αυτό...
2 σχόλια:
μια αγγαλια να με σφιξει
να με κραταει εκει
να μ'αγαπαει
να μην ρωταει τιποτα
να με κρυψει
Δημοσίευση σχολίου