Χαρούμενα Χριστούγεννα κ Ευτυχισμένος ο νέος χρόνος (...αρκάς οι τάρανδοι)

Όλοι οι δρόμοι γεμάτοι. .
Όλοι οι δρόμοι γεμάτοι κατακόκκινα πληγωμένα όνειρα. . .

"Η Ελλάδα πληγώνει τα παιδιά της.."

Η ΕΛ. ΑΣ. δε, τα πληγώνει θανάσιμα.

Αλλά και τα παιδία της πληγώνουν την Ελλλάδα,την πληγώνουν βαθιά και είναι ισότιμης βαρύτητας.

Ανοχή

Λήθη

Αδιαφορία

Τρεις λέξεις που κάνουν το πετσί μου να σηκώνεται. Που με φοβίζουν. Που με εξοργίζουν.

Ξεχνάμε. Και δεν είναι δικαίωμά μας.

Δολοφονίες

Ατιμωρησία
Σκάνδαλα
Εκμετάλευση
Καταπάτηση δικαιωμάτων, και ελευθεριών

Κλεψιές

Κοροιδίες

. . .

χιλιάδων περιπτώσεων..όλα στο πηγάδι της λήθης.

Μεγάλα λόγια... "Η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι". . . ποιός; ποιός σκέφτεται όμως;

ποιός αναλογίζεται και θυμάται με τί ειναι ήδη γεμάτο το ποτήρι; πόσοι απο εμάς δεν ξυπνάν με έναν παροδικό προβληματισμό μόνο λόγω της εκάστοτε σταγόνας;

και ποιός γέμησε το ποτήρι;

Αλλά ποιός άφησε να γεμίσει. . . ;
ΠΟΙΟΣ; -πάνω απ' όλα η δική μας ανοχή.

Δεν ήταν όνειρό μου να καίγονται μαγαζιά, δεν ήταν ονειρό μου να πετάω πέτρες. Δεν ήταν τα ονειρά μας αυτά.. δεν ήταν ονειρά μας να καιν την πόλη μας φωτιές, δεν είναι τα όνειρά μας. ΟΝΕΙΡΑ;

Μα μας κάψατε το μέλλον.. και καίμε το παρόν.

Ένα παρόν που δεν μας αξίζει.

Δεν ήταν όνειρό μου η βία. Όχι.

Την καταδικάζω... με αηδιάζει εκ φύσεως,

την θεωρώ ποταπή. Και δίνει πάτημα στον άλλο, ένα επιφανειακό δικαίωμα εναντίων σου, εκεί που δεν είχε κανένα.

Αλλά όχι, όχι δεν νομίζω οτι η αδράνεια ή οι σπασμοδικές κινήσεις πλέον ταρακουνούν κανέναν. Και αυτό είναι που χρειάζεται η κοινωνία μας καιρό τώρα. Όχι.

Και ναι, τρομάζω που μέσα μου τα δικαιολογώ όλα αυτά.. και έξω μου..

και μετά τι;;;

Τι να πει κανείς?

Και για το γεγονός και για όλα όσα επακολούθησαν...

Λυπάμαι...

για το παιδί...που δεν του επέτρεψαν να μεγαλώσει...με ένα πάτημα της σκανδάλης γαμώτο...για έναν τσαμπουκά ρε πούστη μου...

και για όλους εμάς...που ζούμε τον πλήρη υποβιβασμό...της ζωής και της προσωπικότητας μας...

Τα σιχάθηκα όλα και όλους...όλους τους άχρηστους που κυβερνούν...τους "δήθεν"...που ούτε ένα συγγνώμη δεν είπαν ρε...την χουντική δημοκρατία τους...

Να βγω και να τα σπάσω όλα θέλω...ΟΛΑ...το μόνο που συγκρατεί την οργή μου είναι η μικρή φωνούλα που φωνάζει μέσα μου ότι δεν είναι αυτή η λύση...μόνο αυτό... μέχρι πότε όμως???

...ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ;;;...

Save the Planet - Meerkat Traffic

Join the revolution..!

Save the Planet - Gassy Cows

"The more meat we eat, the more cows there are producing greenhouse gases." Help the animals save their planet and ours, eat a balanced diet! "

Small tips...
Join the revolution..!

Save the Planet - Energy Efficient Penguin

Small Tips...
Join the revolution..!

Save the Planet - Elephant Shower

Μικρά καθημερινά Tips. . .
Join the revolution..!

Το Κύμα (Die Welle) [cine review]

Το κύμα είναι μία υπέροχη ταινία, που λόγω σεναρίου γίνεται ξεχωριστή. Ένας «ροκάς», πρώην αναρχικός και νυν προοδευτικός καθηγητής, διδάσκει για μία εβδομάδα το πολίτευμα της απολυταρχίας σε μαθητές λυκείου. Θέλοντας να εφαρμόσει μία πρωτοποριακή μέθοδο διδασκαλίας θα τους οργανώσει, δημιουργώντας μία ομάδα (το κύμα), με κοινή ενδυμασία, χαιρετισμό και στρατιωτική πειθαρχία. Το πείραμά του θα ξεφύγει από τον έλεγχο. Το Κύμα θα εξαπλωθεί ταχύτατα, σαγηνεύοντας τον ίδιο, καθώς και δεκάδες μαθητές. Θα αποκτήσει πιστούς και ακόλουθους οι οποίοι θα το προστατεύουν με κάθε τρόπο και φυσικά όλοι θα θεωρούν αρχηγό τους τον ίδιο τον καθηγητή.Το κύμα πρακτικά δεν είναι τίποτα. Νερό, σκέτο νερό. Δεν υπάρχει καμία ιδεολογική βάση για την ύπαρξή του, δεν σκοπεύει σε κάτι, απλά το δημιουργούν. Δεν υπάρχουν διακρίσεις στα μέλη του, ανεξαρτήτου χρώματος και οικονομικής κατάστασης κλπ, είναι όλοι ομάδα, είναι όλοι το ίδιο, είναι όλοι ίσοι. Δεν μισούν κάποιους, δεν συναγωνίζονται κάποιους, δεν είναι ρατσιστές. Αποτελείται από οποιονδήποτε θέλει απλά να είναι μέλος του.
Το κύμα υπάρχει για να ενώνει, για να δίνει την (ψευδ)αίσθηση σε αυτούς που το αποτελούν ότι ανήκουν κάπου και ξεφεύγουν από την καθημερινότητά τους με το να ασχολούνται με κάτι…. Σαν ένα παιχνίδι ας πούμε, σαν τις ομάδες που φτιάχναμε μικροί στο κυνηγητό… Κι όμως η δύναμή του είναι αντάξια των κυμάτων της θάλασσας. Ακαταμάχητη η δύναμη της ομάδας όταν το παιχνίδι είναι επί ίσοις όροις, και ας υπάρχει εκεί κάπου στο βάθος κάποιος αρχηγός-διαιτητής. Μάζα που κινείται λοιπόν ίσον επικίνδυνη μάζα, πόσο μάλλον όταν αυτοί που είναι μέσα της είναι εκεί γιατί «έλα μωρέ, πλάκα έχει, και τι έγινε που ντυνόμαστε έτσι, άλλωστε κανονικά δεν ανήκουμε εδώ». Κάπως έτσι γίνονται όλα στην ταινία και κάπως έτσι ξαφνικά δημιουργείται ένα μίνι καθεστώς… αλλά μήπως τελικά όλα σαν ένα παιχνίδι δεν αρχίζουν; Μία πλάκα, ένα πείραγμα, ένα αθώο αναίτιο σχόλιο…Σε γενικές γραμμές η ταινία έχει τον απαραίτητο ρυθμό για να σε κρατήσει. Κωμικά στοιχεία, ακόμα και στοιχεία θρίλερ δεν λείπουν και το φινάλε κλέβει την παράσταση. Ερμηνείες καλές και του καθηγητή-πρωταγωνιστή πολύ καλή (Jürgen Vogel), κυρίως στο τέλος που παίζει εξαιρετικά με το βλέμμα.

Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Τοντ Στράσερ το οποίο με την σειρά του βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα που καταγράφτηκαν τον Απρίλιο του 1967 σε σχολείο της Καλιφόρνιας.

. . για καλό και για κακό. . .

Greenpeace. .

Δείξε αγάπη και σεβασμό..
φέρσου έξυπνα και υπεύθυνα..
φέρσου και ζήσε ανάλογα με την καρδιά σου
και όχι με την βολή σου..
Απλά κάνε την διαφορά. . .

Άσε την πιο σημαντική επανάσταση να αρχίσει από εσένα. . .

Five O'Clock Heroes. .

Well there's nothing I truly desire
There's nothing that I really want
But the times I find myself in the fire
You choose between the right and the wrong

I wish I could control all my judgements
Understand every move
Take my mind and all of it’s voices
Tell me what should I do

Sometimes I feel like I’m stuck in your head
And I wonder
One day I’ll move get away
From these feelings getting stronger
Sometimes I feel like it's not so fun
To see what's under
Let me out let me out
I don’t think I can stand it any longer

I remember being part of that era
I remember being so far from home
All the times I needed someone to hear me
Cos I’ve never felt so much on my own

All the trouble that you have with your future
All the rules that make your life so secure
There are people who will give their opinions
But tell me what do they know

Sometimes I feel like I’m stuck in your head
And I wonder
One day I’ll move get away
From these feelings getting stronger
Sometimes I feel like it's not so fun
To see what's under
Let me out let me out
I don’t think I can stand it any longer

Who d'you think you're talking to...

Βυθίζομαι...δεν πνίγομαι...!!! (και στην κορφή κανέλα...)

Δες και άκου...ακού και δες...
http://www.youtube.com/watch?v=ozUIKvoUd9A

Πάρε και τους στιχους:

Βυθίζομαι δεν πνίγομαι δεν ξέρω να υποκρίνομαι,αυτό που είμαι φαίνομαι γι’ αυτό συχνά και καίγομαι .Δ
εν έμαθα να στέκομαι, δεν ξέρω πώς να φέρομαι απ’ τον βορά σας έρχομαι και στην κορφή κανέλα
ΚΟΥΝΙΑ ΜΠΕΛΑ, ΓΕΛΑ ΜΑΛΑΚΑ ΓΕΛΑ
μοίραζε ο θεός μυαλά και κράταγα ομπρελά βγήκα στα ανοιχτά μα ήταν τρύπια η σαμπρέλα.
Βρέθηκα στα κυκλώματα που αλλάζουν όλο χρώματα φαίνονται πολύ όμορφα μα κρύβουν περιττώματα.
Για μόστρα έχουν στόματα μπροστά βγάζουν αρώματα σε ξεγελούν γιατί, ρόλο παίζουν τα ονόματα.
Μα εγώ ο φτωχός δεν ήξερα τα έμαθα όλα ύστερα είπα να πάω μακρύτερα τ’ όνειρο που πρωτύτερα.
Το ζωναν ράμφη μυτερά το στέλνανε βαθύτερα δεν ήξεραν πως του έφτιαξα υδρόβια τα κύτταρα.
Γι’αυτό λοιπόν δεν πνίγετε πνιγμένο όσοι το θέλετε εσείς που ενδιαφέρεστε και δεν το εκμετελευεστε.
Μια τζούρα του σας έδωσα για να χετε να χαίρεστε από ουσία δεν ξέρετε είστε μόνο του φαίνεστε.
HEY-HOP HEY-HOPΜάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOPΠες ότι ήταν μπόρα, ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ ολη την χώρα.
Η αλήθεια είναι πικράθηκα από όλους κι όλα χάθηκα μου κρύψανε τον ήλιο το αποτέλεσμα μαράθηκα.
Στο χώμα κοντοστάθηκα ανάσα πήρα βάλθηκα πείσμωσα κι αποφάσισα στόματα να βουλώσω.
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ, ΑΝΗΣΥΧΟ ΜΟΥ ΑΛΑΝΙ ΠΕΣ ΜΟΥ ΘΑ ΓΥΡΝΑΣ ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΓΕΜΙΣΑΝ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ.
Και χάνοι που ένα βρακί μονάχα φτάνει να τους κάνει να ξεχάσουνε όνομα και λιμάνι.
Δεν παίζει παρεξήγηση μιλάω συγκεκριμένα αυτοί που είναι το πιασαν, τους χτύπησα στην φτέρνα.
ΚΕΡΝΑ ΚΕΡΝΑ ΚΕΡΝΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΕΡΝΑ
Εσύ όμορφα θα γερνάς για δεν αλλάζεις δέρμα κι ακόμα δεν κατάντησες σαν άλλους άδεια στέρνα.
Ξέρνα όσες μπορείς δικαιολογίες, πείσε όλο τον κόσμο ότι είσαι νιος με ευαισθησίες.
Για πουλά λίγο μούρη για ν’ αρέσεις στις κυρίες και γλείψε όσα έφτυσες, εγώ μετράω απουσίες.
HEY-HOP HEY-HOPΜάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOPΠες ότι ήταν μπόρα ,ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ ολη την χώρα.
Αδέλφια μου Staventos εδώ είμαστε και φέτος
Μανούλα μου με φάγανε οι φίλοι τα κυκλώματα
δεν ήξερα δεν ρώταγα, ανοίξαν τα πατώματα
και επέσα κάτω, επιάσα πάτο, μα δεν πάει παρακάτω
κοίτα βγήκα ωραίος και μόρτης μέσα από τον βάλτο.
Το πάτησα, το έστριψα, το άναψα και έπιασα
μανούλα το μπουζούκι μου μέσά από το σεντούκι μου
Εβγάλα τα σκουπίδια, έξω από το σπίτι μου
μα και τα υπολείμματα μαγκά από τη μύτη μου.
HEY-HOP HEY-HOPΜάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOPΠες ότι ήταν μπόρα, ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ ολη την χώρα.


όλα τα λεφτά???
άργησε η ανάρτηση αλλάς άξιζε....

" . . . . . . . . . . . .. . ..

Και δεν σε ρώτησε κανείς πως θες να σε φωνάζουνε
Αν θες να σε σφραγίζουνε, σαν κρέας να σε σφάζουνε
Τα φλογισμένα μάτια σου δείχνουν το πως σε πλήγωσαν...

Δεν θέλω να ‘μαι υπήκοος, δεν θέλω να ‘χω χρώματα
Γουστάρω να ‘μαι άνθρωπος να κολυμπώ στα χώματα
Το παιδικό μου σύμβολο είναι γεμάτο πτώματα.

Τσαλαπατάς ένα πανί στον κεντρικό το δρόμο τους
Στη φυλακή σε κλείνουνε σύμφωνα με το νόμο τους
Κι η στερημένη μάζα τους να θε να σε λυντσάρει...

Δεν είμαστε υπήκοοι, σκιές κι απολιθώματα
Λεύτερη είν’ η φύση μας με λευτεριάς τοιχώματα
Δεν θες καρδιά μου σήμανση, δεν θέλεις φακελώματα.

Μας φτιάξατε υπάκοα κι υποταγμένα νούμερα
Μα καίμε τις ταυτότητες, γκρεμίζουμε τα σύνορα
Τα τωρινά μας όνειρα, δεν τα χωράν τα φάκελα...

Κάθε δέσμευση είν’ ολιγωρία
Άμα θες δεσμά φάε ιδεολογία..."


- Άσιμος Νικόλας………………………………………

Από μένα-λέξη τη λέξη-στο πιο λευκό χρώμα της ψυχής μου. . .

Είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου
ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια,
μια γυναίκα που τ ' όνειρό της σκότωσε
και πριν το μάθουν όλοι το 'στειλε στ' αστέρια.


Είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου
ένα τραγούδι που πάντα τρόμαζα να γράψω,
η μυρωδιά μιας ξεχασμένης θάλασσας
που βρέχει μόνο αυτά που ήθελα να κάψω..

Αν θέλεις να με βρεις
να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.
Αν πάλι δε μπορείς
μη φύγεις, μη χαθείς...


Κι αν η σιωπή που τριγυρνάει στην ομορφιά σου
στο τέλος δέσει την οργή σου με βροχή
και γίνει στίχος που ξεχνάει τ' όνομά σου
κι έρχεται πάλι όταν έρχεσαι κι εσύ.


Θα είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου..
ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια,
μια γυναίκα που τ' όνειρό της σκότωσεκαι
πριν το μάθουν όλοι το 'στειλε στ' αστέρια.


Αν θέλεις να με βρεις
να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.
Αν πάλι δε μπορείς
μη φύγεις, μη χαθείς....

Ώρα για Δίαιτα. . . !

Η αγάπη μοιάζει με τον λουκουμά.
Είναι φουσκωτή για να σε χορταίνει,
αφράτη για να μην σε βαραίνει,
στρογγυλή για να μην σε αγγυλώνει,
μαλακή για να μην σε πληγώνει,
χρυσαφένια για να είναι πολύτιμη,
μελωμένη για να σε ξετρελαίνει.
Η αγάπη είναι καλύτερη
από τον λουκουμά:
σε γλυκαίνει χωρίς να σε παχαίνει..!

Σοφία Π.-Χατζηδημητρίου

Ναι,ναι,ναι...! Θα βγώ κι εγώ στους δρόμους!

Και όχι,αυτή τν φορά δεν εννοώ ούτε την διεκδίκηση δικαιωμάτων,ούτε τον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον,ούτε τίποτα τέτοιο!
Θα βγω στους δρόμους έχοντας κερδίσει το μερίδιό μου στην παράνοια..!
Yes! το μεριδιό μου στο μποτιλιάρισμα,στην κίνηση, σε ενα ακόμη
άγχος: το παρκάρισμα..! τι καλά!

εεε,τα μυαλά μου πήραν αέρα..(και μάλιστα τα δικά μου,κάποιας που της αρέσει τοοοόσο πολύ να περπατάει).
Είναι νωρίς,αλλά το πρώτο βήμα έγινε,
έδωσα σήματα! Τώρα μένουν απλές διαδικαστικές λεπτομέριες όπως
να δώσω οδήγηση,να την περάσω,να πάρω το δίπλωμα και

κάποια στιγμη ένα τετράτροχο μεταφορικό μέσο... (που ούτε

αυτοκίνητο δν τολμώ να το αποκαλέσω,γιατίμε τους πόρους που

θα διατεθούν-αν διατεθούν ποτέ- το πολύ πολύ τετράτροχο κάρο να είναι.Μην ξοδεύουμε και για βενζίνες..)

Αλλά δεν πειράζει. Για την ώρα είμαι χαρούμενη για την άπλετη εισροή θεωρητικών γνώσεων,που πλέον είναι πιστοποιημένο από κρατικό φορέα, ότι έχω εμπεδώσει..

Έτσι όταν βγω στους δρόμους θα πορεύομαι με σιγουριά και αυτοπεποιθηση έχοντας πάντα κατά νού κανόνες όπως ότι:


* Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνηση σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ.

* Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα φέρνοντας σας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.

* Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα.

* Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημα σας σε πινακίδα 'STOP'. Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδραση σας, με αποτέλεσμα να καρφωθούν» πάνω σας.

* Ποτέ μην κλείσετε το δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει.

* Το φρενάρισμα πρέπει να γίνετε όσο πιο αργά μπορείτε για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία του ABS, το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κατόχους ABS είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους.

* Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει.

* Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα.

* Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκετε ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στην θέση σας.

* Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός, ελαττώνει πάντα ταχύτητα για να περιεργαστεί οτιδήποτε του κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτό μπορεί να είναι από βιτρίνα μέχρι και γκόμενα (εντός πόλεως) και από ατύχημα μέχρι και αλλαγή λάστιχου (εκτός πόλεως).

* Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Χάρις στον υπουργό συγκοινωνιών, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας.

* Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι ακόμα και αν είστε πρώτος σ' αυτό.

* Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα για να κινείτε στον ίδιο δρόμο με εσάς μάλλον το κάνει επίτηδες.


* Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ότι χρειαστεί γι' αυτό.


* Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα.

* Το προστατευτικό κράνος φοριέται στον αγκώνα για ανεξακρίβωτους ακόμα λόγους. Σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε και εσείς τη μόδα.

* Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας κι ας φοράς ζώνη...

* Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματος σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν υπομονετικά πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν την διάβαση.

* Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα και διασχίζουν τους δρόμους αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουνε ταχύτητα.



μμμμ...μπορεί να είναι κάπως νωρίς αλλά

αναρωτιέμαι,θα ανταπεξέλθω άραγε;

..ένα φλιτζάνι καφέ...

Μία νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη. Δεν ήξερε πώς να φτιάξει τα πράγματα και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.
Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.

Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά, και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη. Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω απ΄το νερό και τα έβαλε σ'ένα μπωλ. Έβγαλε τα αυγά έξω και τα έβαλε σ'ένα μπολ. Μετά έβγαλε τον καφέ έξω και τον έβαλε σε ένα φλιτζάνι.

Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε: 'πες μου τι βλέπεις'.
'Καρότα, αυγά και καφέ', της απάντησε η κόρη.

Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.
Μετά η μητέρα ζήτησε απ΄την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό. Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε απ΄την κόρη της να πιει μια γουλιά απ΄τον καφέ.
Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. Μετά η κόρη ρώτησε: 'τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;'.
Η μητέρα της της εξήγησε ότι το καθένα απ΄αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά. Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο. Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε. Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νερό, άλλαξαν το νερό.
'Ποιο απ΄αυτά είσαι εσύ;' ρώτησε την κόρη της.
'Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι;' Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;'
Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφές...; Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκό, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο. Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα απ΄όλα.

Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους...

Η αγάπη είναι πρόσχαρο πουλί,
που κρύβει κάτω από τα φτερά του
και πόνο και δάκρυ και ομορφια...
Όταν σ'αγγίξει νιώθεις αθάνατος.
Μα σαν κατασταλάζει φτάνει στα
όρια του ιερού,δεν έχει τιμή,
δεν ζυγιάζεται.
Η αγάπη είναι ευλογία.



Π.Σμυρλή

Ματια μου ομορφα.......

Μάτια μου όμορφα μη ρίχνετε ψιχάλες,

είναι μικρή η ζωή και οι χαρές δεν είναι πολλές.

Πήρε ο χρόνος μαύρη κλώστη κεντάει

αυτόν τον δύσκολο κόσμο με μαύρες στιγμές.

Λίγα τα όμορφα , λίγα τα μαγεμένα

τις πίκρες ξέχασε, ψάξε βρες τα και δες.

Πώς πάνω από όλα μονάχα μετράει

να μου χαμογελάς καθώς περνάει το χθες.

Στα όμορφα μάτια σου το γκρίζο μην το βάζεις,

δεν σου ταιριάζει σου λέω, δεν είναι καλό.

Το φως αγάπη μου μη θες να το σκιάζεις

με παραμύθια που ΄χουνε τέλος κακό.

Κοίτα ματάκια μου τον ήλιο που ξυπνάει

κι ανάσα δίνει στου κόσμου αυτού τα νεκρά

Σε τούτη τη ζωή που μας κακογερνάει

σκούπισε τα μάτια σου και κοίτα ψηλά

Μάτια λουσμένα με του ουρανού το χρώμα

τα γκρίζα σύννεφα διώξ΄τα μακριά

Δίωξε μαζί κι όλα τα πικρανέμνια

που σου ματώνουν τόσο καιρό την καρδία

Μάτια μου όμορφα μάτια μου μαγεμένα

που απ΄τα βλέφαρα σου κρέμομαι σαν φύλλο ξερό

Μη μου δακρύζεις γιατί μπορεί να πέσω

και να με σύρει ο άνεμος στης μοναξιάς το κενό.

Μην μου κλαις κοριτσι μου...και αν το κανεις να το κανεις στην αγκαλια μου μέσα...Το ζηταω σαν χαρη αυτό...

Γιατί στη ζωή σου να γυρίζεις εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία???

Eνα παιδί πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού."Ήρθα δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστό, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ? Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο? "Ο δάσκαλος χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε : " Πόσο λυπάμαι αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά, ίσως.." και ύστερα από μια παύση συνέχισε: "Άν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημα μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω." "Ε..μετά χαράς, δάσκαλε" είπε διστακτικά ο νεαρός νιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μια φορά και μετέθενταν τις ανάγκες του."Ωραία" συνέχισε ο δάσκαλος. Έβγαλε ένα δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας: "Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσα περισσότερα χρήματα μπορείς γ αυτό. Και με κανέναν τρόπο να μην δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς."Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι και έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γ αυτό. Όταν το παιδί έλεγε "ένα χρυσό φλουρί" άλλοι γελούσαν, άλλοι του γυρνούσαν τις πλάτες και μόνο ένας γέροντας φάνηκε αρκετά ευγενικός για να μπεί στον κόπο να του εξηγήσει ότι ένα χρυσό φλουρί ήταν πάρα πολύ για ένα δαχτυλίδι. Θέλοντας να βοηθήσει, ένας του πρόσφερε ένα ασημένιο νόμισμα και ένα μπακιρένιο τάσι, όμως ο νεαρός είχε οδηγίες να μη δεχτεί λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί κι έτσι απέρριψε την προσφορά. Αφού προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συναντούσε στον δρόμο του στην αγορά - και σίγουρα θα ήταν πάνω από εκατό άτομα - παραδέχτηκε την αποτυχία του, καβάλησε το άλογο και γύρισε πίσω.Πόσο θα ήθελε ο νεαρός να είχε ένα χρυσό φλουρί για να το δώσει στον δάσκαλο και να τον γλυτώσει από το πρόβλημα του. Έτσι, θα έπαιρνε κι αυτός την συμβουλή και τη βοήθεια του δασκάλου.Μπήκε μέσα στην κάμαρη. " Δάσκαλε, λυπάμαι. Είναι αδύνατο να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή τρία ασημένια, όμως, νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού." " Αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό νεαρέ μου φίλε" απάντησε χαμογελαστός ο δάσκαλος. "Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του. Καβάλησε πάλι το άλογο και πήγαινε στον κοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα? Πές του ότι θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησε τον πόσα μπορεί να πιάσει. Όμως , μην το πουλήσεις όσα κι αν σου προσφέρει. Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι."Ο νεαρός καβάλησε κι έφυγε πάλι. Ο κοσμηματοπώλης εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με το φακό, το ζύγισε και μετά είπε στο παιδί : " Πές στο δάσκαλο, αγόρι μου, ότι αν θέλει να το πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από πενήντα οχτώ χρυσά φλουριά γαι το δαχτυλίδι του." "Πενήντα οχτώ χρυσά?" φώναξε το παιδί. "Ναι" απάντησε ο κοσμηματοπώλης. "Βέβαια, με λίγη υπομονή θα μπορούσαμε να βγάλουμε γύρω στα εβδομήντα χρυσά φλουριά, όμως, αν είναι επείγον.."Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο σπίτι του δασκάλου να του πεί τα καθέκαστα."Κάθισε" του είπε ο δάσκαλος αφού τον άκουσε. "Είσαι κι εσύ σαν αυτό το δαχτυλίδι. Ένα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σα τέτοιο, πρέπει να σε εκτιμήσει ένας αληθινά ειδικός. Γιατί στη ζωή σου γυρίζεις εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία?" Και μ αυτά τα λόγια, έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό του δάχτυλο του αριστερού του χεριού.

νιώσε με...

Πόσο δύσκολο είναι τελικά αυτό το τόσο απλό.
το αποζητάμε και μας ζητείται....αλλά τελικά είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο,όπως προκύπτει έκ του αποτελέσματος.
ίσως τελικά ποτέ δεν ήμουν αρκετά καλή στο να ψυχολογώ τους ανθρώπους...ούτε άφηνα ελεύθερα να με διαβάσουν..ίσως ελάχιστοι τα κατάφεραν...ίσως και κανείς...

Ο,τι να 'ναι...!!

http://www.youtube.com/watch?v=klteYv1Uv9A&eurl=http://www.cybereddie.gr/

Ρίξε μια ματιά κ,εδώ,θα σου αρέσει...και ψιλοψάξε και τις αλλες φωτό..

http://aboveearth.blogspot.com/2007/07/
majestic-sombrero-galaxy-m104-carina.html

Εξαιρετικά αφιερωμένο ψυχη μου......

– Μην πικραίνεσαι, είπε. Και βούρκωσε. Είναι όμορφη η ζωή. Πίστεψέ με. Αξίζει να τη ζεί κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές. Σε νιώθω. Λες να μην τα ξέρω όλ' αυτά; Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο, πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Δε σταματάει πουθενά η ζωή. Μη σε μπερδέψουνε κάτι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο της ψυχής τους. Κι ο άνθρωπος σαν τα δέντρα είναι. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι από την αρχή. Τώρα έχεις φουρτούνα εσύ, και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Φύλαξέ τα όμως στο μυαλό σου αυτά που ακούς. Δεν σου κάνω το δάσκαλο. Ένας γέρο-ξεκούτης είμαι. Μα αυτά τα πράγματα έτσι γίνονται. Το ξέρω καλά. Αν θέλεις να φύγεις, φύγε. Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει. Προχώρα όρθιος όμως. Έτσι; – Aυριο θα 'ναι μια καινούρια μέρα, αγόρι μου. Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα. Δεν ξέρω τίποτ' άλλο να σου πω, Έζησα τόσα χρόνια σ'αυτή τη γη. Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου. Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι. Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από φόβο μην πληγωθείς; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα. Κι όταν τσακίζεσαι, να 'χεις το θάρρος να λες: Με γεια μου με χαρά μου. Φτου κι από την αρχή τώρα. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες. Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζεις. Όταν κυλιέσαι μαζί της. Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα. Κράτα της αναμνήσεις σου και προχώρα… Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο. Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γης. ...

ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ...ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΣΤΑΣΟΥ...ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ!!!

Εξαιρετικά αφιερωμένο ψυχη μου...(μερος2)

Δεν ωφελει να μενεις στο ιδιο σημειο και να χτυπιεσαι.
Δημιουργεις δινη και ειναι επικινδυνο να σε καταπιει.
Κανε λιγο πιο περα.
Λιγο πιο κει.
Καθολου δεν βουλιαξε το συμπαν ,οπως νομιζεις.
Ολα εξακολουθουν να ειναι το ιδιο μαγευτικα,οπως και πριν.
Απλως εσυ εχασες το καθρεφτακι,που μεσα τουκαθρεφτιζες ολο το κοσμο.
Λες να μην υπαρξει αλλο?
Λες ναταν το μοναδικο?
Μηπως δεν προσεξες, στην ταραχη σου,πως σε ψαχνει η ζωη?
Πως σου χτυπα την πορτα απεγνωσμενα?
Πως γυρευει πεισματικα να καθρεφτιστει στα ματια σου?
Αλκυνοη Παπαδακη ''Ξεφυλλιζοντας τη σιωπη''

I don’t wanna talk
About the things we’ve gone through
Though it’s hurting me
Now it’s history
I’ve played all my cards
And that’s what you’ve done too
Nothing more to say
No more ace to play

The winner takes it all
The loser standing small
Beside the victory
That’s her destiny

I was in your arms
Thinking I belonged there
I figured it made sense
Building me a fence
Building me a home
Thinking I’d be strong there
But I was a fool
Playing by the rules

The gods may throw a dice
Their minds as cold as ice
And someone way down here
Loses someone dear
The winner takes it all
The loser has to fall
It’s simple and it’s plain
Why should I complain.

But tell me does she kiss
Like I used to kiss you?
Does it feel the same
When she calls your name?
Somewhere deep inside
You must know I miss you
But what can I say
Rules must be obeyed

The judges will decide
The likes of me abide
Spectators of the show
Always staying low
The game is on again
A lover or a friend
A big thing or a small
The winner takes it all

I don’t wanna talk
If it makes you feel sad
And I understand
You’ve come to shake my hand
I apologize
If it makes you feel bad
Seeing me so tense
No self-confidence
But you see
The winner takes it all
The winner takes it all......

Μη ξεχάσεις αυτό το καλοκαίρι να ζήσεις…:

Την αίσθηση-

της χαλάρωσης

της κάψας από την ηλιοθεραπεία

της ζάλης από την ηλίαση

του πονοκεφάλου από τα μεθύσια

της ελευθερίας του να κολυμπάς γυμνός

της αποπνικτικής ζέστης λόγω καύσωνα

της απογοήτευσης όταν τελειώνουν οι διακοπές σου

του σεξ μέσα στη θάλασσα

Την παιδικότητα-

του γράψεις μήνυμα σε ένα μπουκάλι και να το αφήσεις να ταξιδέψει

Τους ήχους-

Από τα τζιτζίκια

Από το κύμα

Από το μπαλάκι και τις ρακέτες

Από τις τσιρίδες μέσα στη θάλασσα

Από το air condition

Από τα μπεκ στους κήπους

Από καλοκαιρινές συναυλίες

Από ραδιόφωνο ξημερώματα στην παραλία κάτω από τους αστερισμούς του ουρανού

Τις μυρωδιές-

Από θάλασσα

Από πεύκο

Από καρπούζι

Από αντιλιακό

Από φιδάκι για τα κουνούπια

Από το χλώριο της πισίνας

Από το χώμα μετά από καλοκαιρινή μπόρα

Από φρεσκοκομένη χωριάτικη σαλάτα

Από γιασεμί

Και μιλώντας για εξεταστική μου ήρθε στο μυαλό ένα άρθρο που μιλούσε

και για εξετάσεις,γενικα, και νομίζω ότι ένα μέρος του (βασικά όλο..) είναι

πολύ ενδιαφέρον..:

«[…] Πριν λίγες μέρες έβλεπα έναν δασοπυροσβέστη στην τηλεόραση ότι τα

χρήματα που μαζεύτηκαν από τους ραδιομαραθώνιους έγιναν ομόλογα..τίποτε

δεν έγινε για τις περσινες πυρκαγιές. Δεν είμαι σίγουρος αν νοίζει κανένα σας .

Εχθές στεκόμουν εμβρόντητος μπροστά σε ένα ράφι σουπερ μάρκετ. Αυτή τη

φορά τα 4 κόστιζαν 3,10 λεπτά. Ένα χιλιάρικο δηλαδή, τέσσερα αυγά, τα οποία

σκέφτεται πια κανείς ακόμα και να τα πετάξει στο κεφάλι κανενός υπουργου,τόσο

που κοστίζουν. Γυρίζοντας σπίτι, είδα στην οθόνη το πρόσωπο της κυρίας Παπακώστα, αλαζονικό όσο ποτέ να μιλά για την ανύπαρκτη μάχη κατά της ακρίβειας. Για τα κοινωνικά μέτρα που θα παρθούν, τώρα που υπάρχουν κονδύλια

από το σταμάτημα των έργων του Μετρό στη Θεσσαλονίκη (το ήξερε κανείς?).

Πριν λίγες μέρες στη θεσσαλονίκη έλαβε χώρα το μεγαλύτερο μποτιλιάρισμα της χρονιάς. Οι άνθρωποι έμειναν εγκλωβισμένοι πρωι πρωι στα αυτοκίνητά τους, κάτω από τα μικροσωματίδια του πιο μολυσμένου ουρανού της Ευρώπης. Οι καρκίνοι στην πόλη μου έχουν τρομακτική αύξηση. Δεν σας πολυνοιάζει φαντάζομαι.

Η κόρη μου φέτος έδωσε για πρώτη φορα στη ζωή της εξετάσεις. Βλέποντάς την να καταρρέει από το σύστημα παιδείας διάβασα μαζί της. Και φρίκαρα. […] Την ώρα που ο υπουργός σας της παιδείας καγχάζει στην τηλεόραση πως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα αναγκάσουν τα δημόσια να βελτιωθούν! [..]

Θέλω να σας πω πως ντρέπομαι,κάθε μέρα και πιο πολύ. Για τους παπάδες που κραυγάζουν στα παράθυρα εναντίον του δημάρχου της Τήλου, την ίδια ώρα που οικογενειακές αξίες το ξύλο που πέφτει πίσω από κλειστές πόρτες, τις Ρωσίδες που καλούν τα βράδια οι παντρεμένοι στα γραφεία τους για ξαλάφρωμα, την παιδεραστία που σαρώνει την ελληνική επαρχία.

Για τα πεζοδρόμια που έχουν καταληφθεί όλα από καφετέριες [..] και για τις ακτές που καταλαμβάνονται από παντός είδους αυθαίρετα, πολλές φορές υπουργικά. […]»

Γ.Τούλας

Τέλειωσε η άτιμη...

Και ναι. . . .

Ναι, ναι, ναι, ναι, ναι……. Τέλειωσε η εξεταστική!!!

Με το απίστευτο αυτό βάρος της..

Ανοίγεις τα μάτια το πρωί και δεν βλέπεις γυρω σου στο κρεββάτι σκόρπιες σημειώσεις . .άδεια ποτήρια καφέ στριμωγμένα ποτήρια στο κωμοδίνο ανάμεσα

Σε όλη τη σαβούρα και το χάος που επικρατεί εκεί πάνω. .

Τέλειωσε η εξεταστική και το παραμιλητό (ενώ είσαι ξυπνητός βεβαίως-βεβαίως)

διαφόρων ορισμών και παραγράφων. . .

Τέλειωσε το ακουσμα REM στις 4 η ώρα το πρωι από το ξυπνητήρι για να σηκωθείς μετά από μία ώρα ύπνου για επανάληψη (σπανίως..κυρίως για να βγάλεις και την υπόλοιπη ύλη..)

Τέλειωσε η εξεταστική και επιτέλους, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ λέω, εκείνη η σύγκριση σε όλες

τις παρέες..: όχι η δική μου είναι δυσκολότερη, μα η δική μου είναι περισσότερη,

και η δική μου μακρύτερη, η δική μου φαρδύτερη, όχι η δική μου ψηλότερη,

κοντήτερη, σκουρότερη, βαθύτερη. . . . και δεν συμμαζεύεται..

Αμεεεέ…. Τέλειωσε και για πρώτη φορά από τότε που καλοκαίριασε κάθισα στο

μπαλκόνι μου. . . και άφησα τον ήλιο να με τυφλώνει και να μου καίει το πρόσωπο,

με τις τέντες πάνω..τις κατέβασα μόνο για να γράψω μια-δυο σκέψεις σε ένα χαρτί

Ναι, ναι τέλειωσε η άτιμη.. και μαζί της το άλλοθι για γκρίνια, και μαζί της η δικαιολογία για χαοτική ακαταστασία στο δωμάτιο, για αναβολή υποχρεώσεων (μπά, όχι και τόσο. . . πάντα σκατοσυνεπείς ήμασταν σ’αυτά. . .). Τέλειωσε μαζί της

η αναγκαστική, σχεδόν πλήρης ενασχόληση με κάτι, αυτή η θεική ΄εργασιοθεραπεία΄ που σε κρατούσε πάνω απ’όλα διαρκώς απασχολημένο…

Δεν μπορώ να πώ , τέλειωσε βέβαια και αυτό το γαμημένο αγχος…

Μα, ευτυχώς ή δυστυχώς, ΤέΛεΙωΣε. . . !

here with me...

I didn't hear you leave
I wonder how am
I still here
And I don't want to move a thing
It might change my memory
Oh I am what I am
I do what I want
But I can't hide
And I won't go
I won't sleep
I can't breathe
Until you're resting here with me
And I won't leave
I can't hide
I cannot be
Until you're resting here with me
I don't want to call my friends
For they might wake me from this dream
And I can't leave this bed
Risk forgetting all that's been
Oh I am what I am
I do what I want
But I can't hide
And I won't go I won't sleep
I can't breathe
Until you're resting here with me
I won't leave
I can't hide
I cannot be
Until you're resting here
I won't go
And I won't sleep
And I can't breathe
Until you're resting here with me
And I won't leave I can't hide
I cannot be
Until you're resting here with me
Oh I am what I am
I do what I want
But I can't hide
And I won't go
I won't sleep
And I can't breathe
Until you're resting here with me
I won't leave
I can't hide
I cannot be
Until you're resting here
And I won't go
And I won't sleep
And I can't breathe
Until you're resting here with me
I won't leave
I can't hide
I cannot be
Until you're resting here with me

ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ?

Τι ζητάμε τελικά από τη ζωή μας?
Τι ψάχνουμε?
Είναι κάτι συγκεκριμένο, ή απλά κάτι διαφορετικό πάντα από αυτό που θέλουμε?
.................................
Και αν ξέρουμε τι θέλουμε γιατί δεν το διεκδικούμε?

sound of silence

..Forever yours....

ΑΝ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΣΥΧΝΑ...

....ΦΤΑΙΕΙ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΑ!....

sound of silence

νιαααααααααααααρρρρρρρρρ.......

γιατι αυτο το ζωάκι(το υφος του κυρίως)μου με θυμίζει???

sos

Ανοιξε τα υπέροχα φτερά σου και πέτα !

ΚΑΙ ΖΗΣΕ!

SOS

"πάμε να φύγουμε αγάπη μου..."

και πάμε κάπου ωσάν και το τοπίο δίπλα...παμε όπου θέλεις βασικά...αρκεί να με πάρεις μαζί σου...αρκεί να νιώσεις όμορφα...όσο όμορφη είναι η ψυχή σου...και η κορμάρα σου...ΘΕΑ ΜΟΥ


SOS

do you remember???

http://www.youtube.com/watch?v=W7rRn9xqCN0
ταλαιπωρημενο μου μωρο...(από τη ζωή) σ'αγαπάω τρελα

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ....

ΕΧΑΣΑ ΠΡΩΤΗ ΩΡΑ ΣΧΟΛΗΣ ΛΟΓΩ...ΑΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΜΟΥ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!ΤΟΝ ΞΕΧΕΣΑ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΝ ΕΧΑΣΑ!

ΑΑΑ...ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ!

Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΡΕ

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΟΥ

ΣΕ ΘΕΛΩ

κι όμως είναι....φραπές

πτερικό...........

L-O-V-E

L is for the way you look at me,

o is for the only one I see

V is very, very extraordinary,

e is even more than anyone that you adore

Can love, its all that I can give to you,

love is more than just a game for two

Two in love can make it,

take my heart but please dont break it

Love was made for me and you,

musical interludeYeh,

l is for the way you look, youre looking at me

And o is for the only one I see,

v is so very, very extra ordinary

Now e is even more than any, any, anyone that you adore

Can love, its all that Im gonna give to you,

oh loveIs more than just a game for two,

two in love can make it

Take my heart but please dont you break it,

cause loveWas made for me and you,

Im telling you loveWas made for me and you,

dont you know that loveWas made for me and you...

sound of silence

minamata disease

http://www.youtube.com/watch?v=dw7cKHpoPe8&feature=related

Πρόκειται για μία νευρολογική πάθηση. Η αιτία της εμφάνισης της εντοπίζεται στην δηλητηρίαση του οργανισμού από υδράργυρο. Προκαλεί μυϊκή ατροφία στα αρχικά στάδια ενώ σε πιο προχωρημένα μπορει να οδηγήσει σε παραλυσία ή ακόμα και στο θάνατο.

Πήρε το όνομα της από ένα χωριό (Minamata) της Ιαπωνίας, όπου πρωτοεμφανίστηκε. κοντά σε αυτό είχε δημιουργηθεί μια βιομηχανική μονάδα που για λόγους οικονομίας μα κυρίως σχετικής άγνοιας (τότε?), απέβαλε τα υδραργυρικά απόβλητα της στην κοντινή θαλάσσια περιοχή. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια (1932-1968) και τα πρώτα συμπτώματα της πρωτοεμφανίστηκαν στις γάτες (εμφάνισαν αυτοκτονικό ιδεασμό!!!) που ήταν άμεσα εκτεθειμένες στην περιοχή αυτή. Ωστόσο δεν άργησε να εμφανιστεί και τους ανθρώπους που έπιναν ένα από τα τοξικότερα χημικά παραπροϊόντα.

Μέχρι το 2001 είχαν πεθάνει 1784 άνθρωποι από αυτή την ασθένεια.

Κι όλα αυτά εξαιτίας της ασυνηδεισίας κάποιων...

κι αν τότε δεν ήξεραν ΣΗΜΕΡΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΞΕΡΟΥΝ.....

(η εικόνα είναι από τις πιο γνωστές που απεικονίζουν την ασθένεια σε όλο της το "μεγαλείο")

sound of silence

SWEET....CLOSER

http://www.youtube.com/watch?v=upkkaJ3lTGw

Από χθες που το είδα σε ένα blog μου έχει κολλήσει και δεν ξεκολλάει...
sound of silence

kisses

sound of silence

gatoulissssss....

ΣΠΑΣΤΑ

"θα σπάσω εφτά... ψυκτήρες"

κατά το άσμα...

sound of silence

............................no coments...........

Εγω...???

Καπου τόσα με βλέπω να δίνω στο καφέ......

Άαααααααααααααχ..................

MY NERVES...BURN!!!

ΜΜΜ...για βρες μου έναν καλό τίτλο κοριτσάκι μου....

Just 4u......

I ain't got a fever got a permanent disease

It'll take more than a doctor to prescribe a remedy

I got lots of money but it isn't what i need

Gonna take more than a shot to get this poison out of me

I got all the symptoms count 'em 1,2,3

First i need

That's what you get for falling in love

Then you bleed

You get a little but it's never enough

On your knees

That's what you get for falling in love

And now this boy's addicted cause your kiss is the drug

Your love is like bad madicine

Bad medicine is what i need

Shake it up, just like bad madicine

There ain't no doctor that can

Cure my disease

Bad, bad medicine

Bad, bad medicine

I don't need no needle

To be diving me a thrill

And i don't need no anesthesia

Or a nurse to bring a pill

I got a dirty down addition

It doesn't leave a track

I got a jone for your affection

Like a money on my back

There ain't no paramedic

Gonna save this heart attack

When you need

That's what you get for falling in love

Then you bleed

You get a little but it's never enough

On your knees

That's what you get for falling in love

Now i'm addicted and your kiss is the drug

Your love is like bad madicine

Bad medicine is what i need

Shake it up, just like bad madicine

So let's play doctor, baby

Cure my disease

Bad, bad medicine

Bad, bad medicine

Solo

I need a respirator cause i'm running out of breath

You're an all night generator wrapped is stockings and a dress

When you find your medicine you take what you can get

Cause if there's something better baby well thay haven't found it yet

Your love is like bad madicine

Bad medicine is what i need

Shake it up, just like bad madicine

There ain't no doctor that can Cure my disease

Your love is like bad madicine

Bad medicine is what i need

Shake it up, just like bad madicine

Your love's the potion that Can cure my disease

Bad, bad medicine

Bad, bad medicine

Aυτο ειναι μαναρακι μου ερωτικο τραγουδάκι.....
ΕΞΕΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΈΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΝΟ!!!
Διαβασέ το φαντά σου την μουσικούλα του μοναχούλι σου,μετα ψάξ΄το και απολαυσέεε το
Σμουτσ,Σμούτσ!!!

ltl dove

Goodmorning darling...Have A Nice Day..!.!

ΑΕΡΙΚΟ....

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Άλλες ερμηνείες: Φώτης Σιώτας

Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν την φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους
εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό

sos

Πολύ soft για τα αυτάκια σου?

http://www.youtube.com/watch?v=TObPJ7CWA1k&feature=related

Και για να μην σε γειώνω έτσι πάρε και αυτό...
εμ τα ήθελες!

http://www.youtube.com/watch?v=DelhpjG63wU

Τι θα κάνω με εσένα κορίτσι μου???
(εκτός από υπομονή εννοώ) :-)

sos

run Forest, run...

sos

Θα στο πω και με μαντινάδες!

Αν χρειαστείς κάποια αγκαλιά, φώναξε τ' όνομά μου -
κι αν δε μπορώ να 'ρθω εγώ θα στείλω την καρδιά μου.
------------------
Τσ' αγγέλους σου καμμιά φορά, Θεέ μου ανέ μετρήσεις -
αυτό που λείπει το 'χω εγώ μα μη μου το στερήσεις.
------------------
Σε αγαπώ που δεν μπορεί, ούτ΄ο Θεός ακόμη -
για σένα ότι αισθάνομαι να μου αλλάξει γνώμη.
------------------
ΟΙ ΩΡΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΣΟΥ ΣΑΝ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΠΕΤΑΝΕ -
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ-ΑΙΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΝΕ.
------------------
Τα χάδια σου είναι βάλσαμο
και τα φιλιά βοτάνι
μα για γίνω εγώ καλά
τα ξαναθέλω παλι!

sos

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω...ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ

http://www.youtube.com/watch?v=YYG6Q4O8x08
Στροφή στην κλασική ποιότητα

sos

Για σένα μικρή μου...

http://www.youtube.com/watch?v=NbNpdmppG4I&feature=related
κοίτα τιι βρήκα...
Πέρασα πολύ όμορφα
Thanks

sos

Χε,Χε,χε,χε...!!!!! '_'

Όχι που δεν θα το έβρισκα εγώ.........
Μόνο το λευκό περίγραμμα δεν ξέρω πως να βγάλω αλλά never mind.....!Σχολιάκια για τις αλλαγές δν είδα......

ltl dove

Εξαιρετικά αφιερωμένο..

http://www.youtube.com/watch?v=e2w6C33DqcY
Why, you wanna tell me how to live my life?
Who, are you to tell me if it's black or white?
Mama, can you help me try to understand.
Is innocence the difference between a boy and a man.
My daddy lived a lie, that's just the price that he paid.
Sacrificed his life, just slaving away.
Oh, if there is one thing I hang on to,
That gets me through the night.
I ain't gonna do what I don't want to,
I'm gonna live my life.
Shining like a diamond, rolling with the dice,
Standing on the ledge,
I'll show the wind how to fly.
When the world gets in my FACE,
I say, Have A Nice Day.Have A Nice Day-ay-ay
Take a look around you, nothing´s what it seems
We're living in a broken home of hopes and dreams,
Let me be the first to shake a helping hand.
Anybody, brave enough to take a stand,
I've knocked on every door, on every dead-end street,
Looking for forgiveness and what's left to believe
Oh, if there is one thing I hang on to,
That gets me through the night.
I ain't gonna do what I don't want to,
I'm gonna live my life.
Shining like a diamond, rolling with the dice,
Standing on the ledge,
I'll show the wind how to fly.
When the world gets in my face,I say,
Have A Nice DayHave A Nice Day-ay-ay.
When The world keeps trying to drag me down,
Gotta raise my hands, gonna stand my ground.
I say, hey, Have A Nice Day-ay-ay.Have A Nice Day!

Ναι,ναι ξέρω...εσύ μου τα δίδαξες αυτά...
Ε και???

sos

LIFE BURNS

http://www.youtube.com/watch?v=0Ssdd50UfOc
We break our enemies with fear,
and we've seen how the tears come around
We've built our confidence on wasteland
we've seen how the walls come down
Life Burns
A man dies like a butterfly
Life burns from the touch of the Reaper
All things must pass
One love is a crooked lie
The world lies in the hands of evil
We pray it would last
Life Burns
We have no sympathy for the lost souls
we've chosen the path of disgrace
We give this life to our children

and teach them to hate this place
Mad days that above us lie

sos

Μας εκφράζει?

Σε ένα post-it είχα γράψει πριν λίγο καιρό ένα τετράστιχο που διάβασα κάπου εδώ γύρω...
"Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας είν'αληταριό
π'όλο θα δραπετεύει."
Τι σου λέει?

sos

Για εμάς ψυχή μου...

http//www.youtube.com/watch?v=SsK90GWBVLY

...and i don't want the world to see me

cause i don't think that they'd understand

when everything's made to be broken

i just want you to know who i am...

sos