Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008



"Η Ελλάδα πληγώνει τα παιδιά της.."

Η ΕΛ. ΑΣ. δε, τα πληγώνει θανάσιμα.

Αλλά και τα παιδία της πληγώνουν την Ελλλάδα,την πληγώνουν βαθιά και είναι ισότιμης βαρύτητας.

Ανοχή
Λήθη
Αδιαφορία
Τρεις λέξεις που κάνουν το πετσί μου να σηκώνεται. Που με φοβίζουν. Που με εξοργίζουν.
Ξεχνάμε. Και δεν είναι δικαίωμά μας.
Δολοφονίες
Ατιμωρησία
Σκάνδαλα
Εκμετάλευση
Καταπάτηση δικαιωμάτων, και ελευθεριών
Κλεψιές
Κοροιδίες
. . .
χιλιάδων περιπτώσεων..όλα στο πηγάδι της λήθης.
Μεγάλα λόγια... "Η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι". . . ποιός; ποιός σκέφτεται όμως;

ποιός αναλογίζεται και θυμάται με τί ειναι ήδη γεμάτο το ποτήρι; πόσοι απο εμάς δεν ξυπνάν με έναν παροδικό προβληματισμό μόνο λόγω της εκάστοτε σταγόνας;
και ποιός γέμησε το ποτήρι;
Αλλά ποιός άφησε να γεμίσει. . . ;
ΠΟΙΟΣ; -πάνω απ' όλα η δική μας ανοχή.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Έτσι όπως τα λες ακριβώς second μου body.
Αλλά και το ότι ξεχνάμε είναι ένας τρόπος "αυτοπροστασίας".Σκέψου να ξυπνούσαμε το πρωί σκεπτομενοι όλα όσα πλήγουν την ελληνική γαμωπραγματικότητα.Τους συμφέρει να ξεχνούμε και να σβήνουμε...
Μέχρι πότε?
Και όσα μένουν ανεξίτηλα?
Αυτά είναι που ούτε ξεχνιούνται ούτε και σβήνονται...
Και κάνουν το πετσί μας να σηκώνεται...
Αυτά πρέπει να οδηγήσουν σε αλλαγές.Τώρα που γράφονται τα ανεξίτηλα.

sound of silence